محتویات [نهفتن]
۱ تاریخچه
۱.۱ تاریخچه اسکواش در ایران
۲ شیوه بازی
۳ طرح‌ها
۴ منابع
۵ پیوند به بیرون
تاریخچه [ویرایش]
اسکواش نخستین بار در در سال ۱۸۳۰ در مدرسه هارو در انگلستان ابداع شد. در سال ۱۸۷۴ این رشته ورزشی و مسابقه‌های آن در انگلستان رسمیت یافت و در سال ۱۸۸۳ نخستین زمین اسکواش در شهر آکسفورد ساخته شد. در سال ۱۹۱۱ قوانین بازی و ابعاد زمین توسط انگلیسی‌ها ضابطه‌مند شد و به شکل امروزی درآمد. در سال ۱۹۶۷ فدراسیون بین‌المللی اسکواش با شرکت ۷ کشور تاسیس شد و در سال ۱۹۹۲ نام آن به فدراسیون جهانی اسکواش (WSF) تغییر کرد[۱].
تاریخچه اسکواش در ایران [ویرایش]
اسکواش از سال ۱۳۲۰ با ورود کارکنان انگلیسی شرکت نفت آبادان و ساخت سالن اسکواش برای آنان وارد ایران شد. شهرهای آبادان، اهواز، مسجد سلیمان و تهران ار نخستین شهرهای ایران در راه‌اندازی این رشته بودند. نخستین فدراسیون اسکواش ایران در سال ۱۳۵۳ به ریاست عباسقلی بختیار و به دبیری دکتر محمد نائینی بنیان نهاده شد، اما پس از یک سال منحل شد و در سال ۱۳۷۲ دوباره راه‌اندازی شد[۱]. هم اکنون در کشور، بازیکنان سر شناسی از جمله : محمد رضا صادق پور، اریا فاضلی منش، ارین اعتمادی، سیاوش کیانی فر، علی روغنی و ... در این ورزش فعالیت دارند .
شیوه بازی [ویرایش]
راکت و توپ اسکواش
بازی با زدن سرویس آغاز می‌شود و پس از برخورد به دیوار با زاویه‌ای معین وارد زمین سرویس می‌شود. هر بازیکن به طور یکی‌درمیان توپ را با راکت به دیوار روبرو می‌زند و حریف باید آن را به همان دیوار برگرداند. ضربه‌ها باید با سرعت و زاویه‌ای زده شوند که حریف نتواند توپ را به دیوار روبرو برگرداند. مسابقه اسکواش شامل سه یا پنج گیم و هر گیم دارای ۱۱ امتیاز است[۲].
طرح‌ها [ویرایش]
گونه‌های دیگری از ورزش اسکواش که برای گسترش آن طراحی شده‌اند:
مینی اسکواش
اسکواش ساحلی
اسکواش باز
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
فوتسالآرشیو
آمار سایت